The following is (more or less) a note I put on my facebook account about four hours ago. Even in a few hours, the response has been heartwarming ... enough to thaw my depression out quite a bit. Now I am asking the readers of my blog the same questions ... on a regular day dozens of people read this blog, and when I touch a controversial subject, it leaps to thousands ... can this outreach translate into something beautiful and powerful ... like a Mahler symphony?
As all of you know, Mahler is one of my lifelong obsessions. And so it was that, before the dawn of the 21st century, around the year 1998, I made a promise to the late HRH Princess Galyani Vadhana, shortly after the Thai premiere of my "Mahajanaka Symphony", that one day Thailand's musicians would be able to play all of the Mahler symphonies. To make this happen I had to found a whole new orchestra, the Siam Philharmonic, which has gone through an incredible rollercoaster of an existence. The twin climaxes of the orchestra's existence, I think, were first when we did Mahler 9 together and Stan Gayuski, a member of the NY chapter of the Mahler Society, told me I could keep Leonard Bernstein's baton which had been last used to conduct the same work. The second climax was when the orchestra performed my music in London and for the first time our classical musicians were viewed in Europe not as curiousities, but as peers. The orchestra played absolutely brilliantly in London, under awful circumstances.
The London tour was an artistic triumph, but a nightmare in almost every other way and as a result of it our foundation's deficit has skyrocketed, I've been in a depression for about four months, and there is a moratorium on opera production until we can pay down the deficit. I am also personally in very bad shape after having to do things like put three days of an entire orchestra's London hotel bill on my own credit cards.
And yet, I simply cannot stand by and watch the Siam Philharmonic Orchestra, which has achieved so much whilst running on fumes over the last ten years, stagnate and stall. This is why, trusting on faith alone, I have decided to put the Mahler program back into action. Mahler is what the SPO does best - it's what it's known for - and we are already exactly halfway through the Mahler canon, having already performed Nos. 3, 4, 5, 7, and 9, many of these performances to amazing reviews.
I'm going to bring back the SPO with one of the greatest of all symphonies, Mahler's Sixth, about which Alban Berg once said "It is the ONLY Sixth - even considering the Pastoral." It was also HRH Princess Galyani Vadhana's favorite Mahler symphony.
The Siam Commercial Bank is generously providing the venue for this performance for free on February 16th. But I must find the wherewithal to pay the orchestra.
The Bangkok Opera Foundation itself needs every baht it can raise for important projects and to lower its deficit. The Mahler project is my personal labor of love: my love for Mahler and my love for the princess, who made classical music in Thailand possible. Therefore I, not the foundation, must be responsible for it. I am keeping a drawer of cash in the house and paying for the Mahler Project out of this drawer.
I've been asking some of my friends to sign up, or upgrade, their memberships in "Gustav's Angels," the small group of friends whose contributions keep the Mahler project afloat. They all donate 5,000 baht at a time, rising up the nine rungs of angels until they reach the status of Cherubim and have sponsored nine symphonies. If I had 100 such people, I could fund the entire project. So far four people have pledged to up their memberships: Karen Schur-Narula, Raksak Kananurak, Michael Proudfoot, and my mother. 96 more angels or angel upgrades will get us past Mahler 6.
But it's also true that if every single one of you facebook friends and followers of my S.P. Somtow page were to give me a mere $20, I could fund the entire rest of the Mahler Project. Ditto, if only 20% gave me $100. Or if 10% gave me $200. I think the picture is clear. If everyone who read this blog on one of the "days of controversy" gave me $1, I could put on an entire symphony.
It's time for me to find out whether having thousands of facebook friends - and thousands of readers of my blog - means something in terms of being able to realize one's dreams. Will I be able to find support among the people out there, between the true friends, the stalkers, and the simply curious - enough to support something beautiful which makes the world in some measure a more beautiful place?
This isn't exactly like Lot and the destruction of Sodom and Gomorrah. If my facebook friends and blog readers don't come through — if I don't find "ten righteous men" — I am not going to rain down brimstone and viruses on your accounts. It is however a bit of a test of whether "facebook friends" or "followers" are really a meaningful thing.
Well, if after reading this note you are moved to become an angel, you can just click on the links right on this page. Gustav's Angels have special perks; VIP seating, and this time around we're giving away free CDs of some of SPO's previous Mahler performances. If you want to give a lesser amount, you can as well.
Furthermore - in Thailand, bank transfers are usually more popular ... so, Somtow Sucharitkul, Siam Commercial Bank, 0013513547 is the account. This is an account I'm only using for the Mahler staff. I don't want the Bangkok Opera to accidentally spend the money on other things so I will hold it until the last minute.
In a few hours on facebook I raised enough to pay for 2 violinists. I still have a month, and despite the vicissitudes I've been through I still believe in the redeeming power of music.
For those not able to come to the concert, I will post the entire thing so you will have a ringside seat.
Thanks to all of you.
And also, feel free to share this post with friends and music lovers.
ผมได้โพสต์ข้อมูลนี้เป็นภาษาอังกฤษใน face book เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้และได้รับการตอบสนองอย่างอบอุ่นซึ่งทำให้ผมคลายกังวลเป็นอย่างมาก ผมจึงขอโพสต์ข้อความเดียวกันเป็นภาษาไทยในบล๊อกของผมซึ่งตามปรกติมีผู้เข้ามาดูไม่กี่สิบคน
ยกเว้นเวลาที่ผมมีเรื่องที่ต้องตอบโต้หรือแสดงความเห็น จึงมีผู้เข้ามาเป็นพันๆ
ข้อมูลของผมจะกลายเป็นความงดงามอันทรงพลังเช่นเดียวกับมาห์เล่อร์หรือไม่ขึ้นอยู่ที่คุณ...
ใครๆ ก็รู้ว่าผมคลั่งมาห์เล่อร์มาตลอดชีวิต เพราะฉะนั้น
เมื่อต้นศตรรษที่ 21 ประมาณปี 2541 หลังจากได้มีการนำเสนอซิมโฟนีพระมหาชนกซึ่งผมแต่งขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ผมได้ทูลเกล้าถวายคำมั่นแด่สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ
เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ว่า
นักดนตรีไทยจะสามารถเล่นซิมโฟนีทุกเพลงของมาห์เล่อร์ได้ในวันหนึ่ง เพื่อให้ฝันกลายเป็นจริง ผมจึงก่อตั้งสยามฟิลฮาร์โมนิค
ออร์เคสตร้าขึ้น
วงดุริยางค์ของเราผ่านร้อนหนาวมาพอสมควร
ความสำเร็จขั้นสุดยอดครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อเรานำเสนอซิมโฟนีหมายเลข 9
ของมาห์เล่อร์ สแตน กายุสกี้
ผู้แทนสมาคมมาห์เล่อร์นานาชาติซึ่งเดินทางมาชมจากนครนิวยอร์คให้ผมอำนวยเพลงด้วยบาตองกายสิทธิ์ที่วาทยกรผู้ยิ่งใหญ่
ลีโอนาร์ด เบิร์นชไตน์ ผู้ล่วงลับไปแล้ว ใช้อำนวยเพลงซิมโฟนีเดียวกันนี้เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตวาทยกร
และในที่สุดได้มอบให้ผมเป็นกรรมสิทธิ์ซึ่งผมสัญญาจะเก็บรักษาไว้สำหรับวาทยกรที่เหมาะสมในอนาคต ความสำเร็จครั้งที่สองคือวงออร์เคสตร้าของเราได้เดินทางไปบรรเลงผลงานของผม
ณ กรุงลอนดอน ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่นักดนตรีคลาสสิคไทยได้รับการยอมรับในยุโรปในด้านความสามารถในมาตรฐานโลก
แม้หนทางของเราจะไม่ราบรื่นเสมอไป
แต่ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นความมานะพยายามของเราต้องสดุดหยุดลง โดยเฉพาะในขณะที่เราเดินหน้าไปแล้วถึงครึ่งทางในการนำเสนอมาห์เล่อร์ครบวงจรตามที่ผมตั้งปณิธานไว้ การบรรเลงซิมโฟนีหมายเลขสาม สี่ ห้า เจ็ด
และเก้า ได้รับการวิพากวิจารณ์อย่างเต็มภาคภูมิ
ผมจึงจะนำสยามฟิลฮาร์โมนิคมาพบท่านอีกครั้งด้วยผลงานอลังการที่สุดในบรรดาซิมโฟนีทั้งหมดของมาห์เล่อร์ ซิมโฟนีหมายเลข 6
ซึ่งเป็นเพลงที่สมเด็จกรมหลวงโปรดที่สุด
ในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2555 โดยธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด มหาชน เอื้อเฟื้อให้ใช้ห้องประชุมมหิศรเป็นสถานที่แสดงโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
มูลนิธิมหาอุปรากรกรุงเทพ
ซึ่งเป็นองค์กรเพื่อการศึกษาโดยไม่แสวงหาผลประโยชน์ จำเป็นต้องหาทุนทรัพย์เพื่อจัดทำกิจกรรมตามเจตนารมรณ์ในการปลูกฝังให้ประชาชนคนไทยโดยเฉพาะเยาวชนเข้าถึงสังคีตศิลป์และวัฒนธรรมในระดับนานาอารยะประเทศ แต่มาห์เล่อร์เป็นโครงการส่วนตัวที่ผมรัก เป็นความรักของผมที่มีต่อมาห์เล่อร์ ความรักและเทิดทูนบูชาที่ผมทูลเกล้าถวายสมเด็จกรมหลวงฯ
ผู้ทรงเป็นพระมารดาแห่งดนตรีคลาสสิคในประเทศไทย
เพราะฉะนั้น ผู้ที่รับผิดชอบโครงการนี้คือ ผม นายสมเถา สุจริตกุล
ไม่ใช่มูลนิธิฯ
ผมจึงมีกล่องรับบริจาคทุนการผลิตมาห์เล่อร์ไว้ที่บ้าน ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของโครงการมาห์เล่อร์จะมาจากกล่องนี้
ผมได้ขอร้องให้เพื่อนๆ ลงนามรับเป็นผู้สนับสนุน
หรือยกระดับสมาชิก ‘เทวทูตกุสตาฟ’ ซึ่งเป็นมิตรสหายกลุ่มเล็กที่สละทุนทรัพย์สนับสนุนโครงการนี้มาโดยตลอด
เทวทูตของเรามี 9 ระดับตามตำนานดั้งเดิม เริ่มจากขั้นแรกสนับสนุน 5,000 บาท
และจนถึงผู้สนับสนุนระดับ Cherubim สูงสุดสนับสนุนซิมโฟนีครบ
9 ครั้ง
จริงอยู่ที่เพื่อนในเฟซบุคและผู้ติดตามบล็อกของผมบางคนสนับสนุนเพียง
20 ดอลล่าร์ ประมาณ 20 % ให้ 100
ดอลล่าร์ 10 % ให้
200 ดอลล่าร์
แสดงว่าถ้าทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อกของผมในวันที่มีเรื่องสำคัญๆ สนับสนุนเพียงรายละ
1 ดอลล่าร์ มาห์เล่อร์ 6
ก็จะไปได้อย่างสวยงาม ถึงเวลาแล้วที่ผมจะทดสอบว่าเพื่อนเฟสบุคจำนวนพันๆ
และผู้อ่านบล็อกผมอีกจำนวนเท่าๆ
กันมีความหมายในการช่วยให้ฝันของผมกลายเป็นจริง
ผมจะพึ่งใครได้บ้าง... ในบรรดาเพื่อนแท้ ผู้แวะมาเยือน
และผู้ที่เพียงแต่อยากรู้ จะมีใครบ้างช่วยเกื้อหนุนในการสร้างสรรให้โลกของเราสวยงามยิ่งขึ้น
โปรดอย่าคิดว่าถ้าไม่สนับสนุน ผมจะตัดคุณออกจากเพื่อนหรือบล็อก
ผมเพียงแต่ต้องการทราบความหมายที่แท้จริงของเพื่อนเฟสบุ๊คและผู้ติดตามบล็อกของผมเท่านั้น
หากคุณอ่านแล้วเกิดความซาบซึ้งอยากเป็นเทวทูต โปรดคลิกลิ้งค์ด้านขวาของหน้านี้ เทวทูตกุสตาฟได้รับสิทธิพิเศษ
ที่นั่ง วี.ไอ.พี. และรับซีดีการบรรเลงผลงานมาห์เล่อร์ในอดีตของสยามฟิลฮาร์โมนิคออร์เคสตร้าเป็นอภินันทนาการ นอกจากนั้น
นามผู้บริจาคจะปรากฏในสูจิบัตร หากส่งมาไม่ล่าช้ากว่ากำหนดปิดเล่ม
ผู้สนับสนุนที่พำนักในประเทศไทยโปรดโอนเงินเข้าบัญชีที่เปิดพิเศษสำหรับโครงการนี้โดยเฉพาะ
ชื่อบัญชี สมเถา สุจริตกุล ธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด เลขบัญชี 001 351 3547
ทั้งนี้เพื่อกันไม่ให้เกิดการสับสนกับบัญชีมูลนิธิฯ
หากท่านมีความประสงค์จะสนับสนุน โปรดเขียน comment มาด้วย (การขู่เข็ญหรือใช้วาจาไม่สุภาพเป็นการไม่สมควร) เราจะได้เห็นว่าเน๊ตมีพลังเพียงใด
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้ ผมได้รับเงินสนับสนุนเพียงพอสำหรับค่าตอบแทนนักไวโอลิน
2 คน แต่ผมยังมีเวลาอีกกว่าเดือน แม้จะต้องฟันฝ่าอุปสรรค
ผมยังเชื่อในการฟื้นคืนชีพของพลังแห่งดนตรี
หกท่านไม่สามารถมาฟังคอนเสิร์ตได้
ผมจะโพสต์รายการบรรเลงเพื่อท่านจะได้ชมอย่างใกล้ชิด
ขอบคุณทุกท่าน
สมเถา สุจริตกุล
I donated--sorry I couldn't give more, but every little bit helps! I'll be linking the post on my blog.
ReplyDeleteShelley
Thank you so much Shelley. Remember that the average Thai musician makes only 15% of New York union rates per session, so you've contributed to seven times more of a concert in Thailand as you would have for one in the States!
ReplyDeleteSince posting this message on Facebook and my blog 19 hours ago, 17 people have generously kicked in and we have now raised about 14% of what we need for the concert to become revenue neutral ... this is very heartwarming ... thanks so much to all of you ... social media can do things other than ridicule politicians or spread terrorism panics!
ReplyDeletein 1 1/2 days, 26 people have kicked in ... thanks!
ReplyDelete